Αν δεν κάνω λάθος η προσπάθεια για οικονομική ανάπτυξη της Χαρτόβιας ξεκίνησε αμέσως μετά το τέλος του Εμφύλιου με την αποκαλούμενη «αμερικανική βοήθεια» ή Σχέδιο Μάρσαλ. Στη χώρα έφτασαν μερικές δεκάδες εκατομμύρια δολάρια μερικά από τα οποία διατέθηκαν για να γίνουν έργα κοινής ωφέλειας (δρόμοι, λιμάνια, γέφυρες και άλλα έργα υποδομής) που ανάλαβε η πρώτη γενιά των εθνικών εργολάβων και τα περισσότερα κατατέθηκαν σε ελβετικές τράπεζες σαν «μαγιά» για τη δεύτερη (γενιά). Η οικονομική ανάπτυξη τη δεκαετία του 50 και του 60 θύμιζε την ανάπτυξη στην Αργεντινή του Περόν όπου τη θέση της Εβίτας είχε ο Θόδωρος.
Η οικονομική ανάπτυξη της Χαρτόβιας δέχτηκε ισχυρό λάκτισμα (κλωτσιά) προς τα εμπρός με την οικονομική πολιτική της 21ης Απριλίου η οποία βασίστηκε (κυρίως) στην τουριστική ανάπτυξη και στην αντιπαροχή. Το αποτέλεσμα ήταν η ανέγερση δεκάδων ξενοδοχείων που θύμιζαν κτίσματα στα κράτη του «υπαρχτού» σοσιαλισμού καθώς και πολυκατοικίες της (εργολαβικής) συμφοράς. Στη προσπάθειά της να τονώσει και τη βιομηχανία η «εθνοσωτήριος» έσπειρε την Χαρτόβια με κουφάρια εργοστασίων που λειτούργησαν όσο χρόνο χρειαζόταν για τους ιδιοκτήτες να κάνουν τα χιλιάρικα «μερσεντέ» και λουλούδια στα σκυλάδικα.
Με την «αποκατάσταση της Δημοκρατίας», που όπως είναι γνωστό γιορτάζεται κάθε χρόνο στο Προεδρικό Μέγαρο με τον ίδιο και απαράλλαχτο βαθμό kitsch, η προσπάθεια για ανάπτυξη μία νέο-παλαιά διάσταση και όταν λέω «νέο-παλαιά» εννοώ ένα μείγμα που αποτελείται από 50% λάδωμα, 30% πολιτικό βύσμα, 20% εοκικά (τότε) κεφάλαια και 10% ίδια κεφάλαια στη καλύτερη και 0% στη χειρότερη περίπτωση. Το μείγμα αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, το 1ο και 2ο Πακέτο Ντελόρ να μετουσιωθεί σε βίλες με ιδιωτικούς χώρους πλατσουρίσματος, μπάρμπεκιου και πλεϊρουμ στη Φιλοθέη, Εκάλη και Γλυφαδοβούλα και σε ανάλογες περιοχές άλλων πόλεων της Χαρτόβιας αλλά και σε ένα τεράστιο στόλο, τον μεγαλύτερο στην Ε.Ε. από «μερσεντέ», «μπεμβέ» και «ρεϊτζρόβερ». Την ίδια περίπου εποχή ξεκίνησαν και οι επενδύσεις τεχνολογιών αιχμής στους βράχους και στις ρούγες της Μυκόνου μια και, δεν νοείται επιτυχημένος Χαρτόβιος χωρίς εξοχικό στο «νησί των ανέμων».
Το αληθινό σοκ όμως ήλθε στις 18 Οχτώβρη 1981 όταν η Χαρτόβια μπήκε στο 3ο Δρόμο προς το Σοσιαλισμό. Ήταν τότε που, ένθεν και ένθεν της ΕΟ Νο 1 εγκαταστάθηκαν πάνω από 300 εταιρίες που δραστηριοποιούνταν στο χώρο της Πληροφορικής. Το 1982 παρουσιάστηκε (από τον αείμνηστο Ανδρέα Παπανδρέου) ο πρώτος χαρτοβιακός ηλεκτρονικός υπολογιστής και τα πρώτα περιφερειακά. Η ανάπτυξη στις νέες τεχνολογίες συνεχίστηκε με αμείωτη ένταση μέχρι σήμερα γι’ αυτό δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι, η Χαρτόβια κατέχει τη 2η θέση μετά την Ιρλανδία σε επενδύσεις στο τομέα της Πληροφορικής απόδειξη και οι σχετικές κουτσομπολίστικες εκπομπές στην TV.
Τα παραπάνω, που είναι διαπιστώσεις του γράφοντος έρχονται σε αντίθεση με όσα γράφουν οι εφημερίδες και λένε οι πολιτικοί αρχηγοί της Χαρτόβιας, Κωστάκης και Γιωργάκης
Οι πρώτες λένε ότι οι ξένοι επενδυτές απομακρύνονται με ταχύτατους ρυθμούς που αποτελεί θλιβερή πρωτιά της χώρας εντός της E.E. Tην πρωτιά αναγνώρισε πρόσφατα και ο αρχηγός του ΠAΣOK κ. Γ. Παπανδρέου, που δήλωσε (σε περιοδεία του στη Θράκη) ότι θα θέσει το προσωπικό του κύρος στην υπηρεσία προσέλκυσης ξένων επενδύσεων. Παράλληλα σε μελέτη που δημοσίευσε το ΙΟΒΕ κατέληξε στο δυσοίωνο συμπέρασμα ότι οι ξένοι αποφεύγουν την Χαρτόβια γιατί (άκουσον, άκουσον) δεν την εμπιστεύονται. Δεν εμπιστεύονται τις πολιτικές που εξαγγέλλει και κυρίως δεν εμπιστεύονται το σύστημα διοίκησης και αποφάσεων, «…που διαβρωμένο κοιτάζει σταθερά προς τους “φίλους” και την εγχώρια διαπλοκή….»
Έτσι στο διάστημα 1980-2002 οι ξένες επενδύσεις στην Χαρτόβια αυξήθηκαν κατά 166%, όταν το ίδιο διάστημα στην Eυρωπαϊκή Ένωση η αύξηση ήταν 1.107%!
H Χαρτόβια, σύμφωνα με τη μελέτη, δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί την είσοδό της στην ONE, ώστε να προσελκύσει ξένες επενδύσεις που είναι αναγκαίες για την οικονομία. Tο αντίθετο έκαναν η Πορτογαλία και η Iσπανία, δύο χώρες στις οποίες η αύξηση των ξένων επενδύσεων ήταν στο ίδιο διάστημα 1.100% και 4.136% αντίστοιχα...
Λίγες μέρες μετά τη δημοσιοποίηση της έκθεσης του IOBE το 2003, ήρθαν και τα στοιχεία της Tράπεζας της Χαρτόβιας, από το ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών. Σύμφωνα με την κεντρική τράπεζα το Νοέμβριο σημειώθηκαν εκροές κεφαλαίων (από ξένες επενδύσεις) ύψους 303 εκ. ευρώ. Το 2003 καταγράφηκε σαν η χειρότερη χρονιά αναφορικά με τις ξένες επενδύσεις, ξεπερνώντας ακόμα και το 2002, όπου η χώρα άγγιξε τον πάτο του βαρελιού. Οι εφημερίδες έγραφαν τότε ότι, εκτός από τις τάσεις αποεπένδυσης, τα στοιχεία του κεντρικού πιστωτικού ιδρύματος καταγράφουν και μια άλλη «πρωτιά» της οικονομίας: τις μεγάλες εισροές κεφαλαίων που κατευθύνονται για την αγορά ομολόγων που εκδίδει το Δημόσιο για εξυπηρέτηση του χρέους του. Στο διάστημα Iανουαρίου-Nοεμβρίου 2003 μπήκαν στην Χαρτόβια κεφάλαια με προορισμό τα κρατικά ομόλογα ύψους 18,5 δισ. ευρώ, έναντι 12,2 δισ. του ιδίου διαστήματος του 2002 και 8,4 δισ. ευρώ το 2001.
Όλα τα προηγούμενα, έγραφαν τότε οι εφημερίδες αποδεικνύουν ότι υπάρχει και συσσώρευση τεράστιου όγκου «κρυφού χρέους», που δεν παραδεχόταν μεν κ. Xριστοδουλάκης εν τούτοις όμως η Χαρτόβια εξυπηρετούσε κανονικά. Στο διάστημα Iανουαρίου-Nοεμβρίου 2003 η Χαρτόβια πλήρωσε για τόκους (σε ξένους κατόχους ελληνικών ομολόγων) 3,6 δισ. ευρώ, από 3,1 δισ. που είχαν πληρωθεί στο ίδιο διάστημα του 2002.
Την άριστη εικόνα που έχουν οι Κωστάκης και Γιωργάκης για την οικονομία δεν συμμερίζεται ο Τύπος που γράφει πως, σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία του OHE, το 2002 η Χαρτόβια προσέλκυσε 50 εκ. δολάρια για άμεσες ξένες επενδύσεις όταν στη Λιβύη το αντίστοιχο ποσό ήταν 96 εκ. δολάρια.
Aπό τα ίδια στοιχεία προκύπτει ότι μεταξύ των 25 χωρών της E.E. η Χαρτόβια βρίσκεται στην προτελευταία θέση, όσον αφορά την εισροή ξένων άμεσων επενδύσεων, ενώ συμπεριλαμβάνεται μεταξύ των 30 χωρών (στο σύνολο των 150 χωρών που συγκρίνει ο OHE) με τις χειρότερες επιδόσεις.
H Iρλανδία, που όπως έλεγε ένας πρώην πρωθυπουργός «αποτελεί πρότυπο προς αποφυγή» το 2002 απορρόφησε για ξένες επενδύσεις 19,03 δισ. δολάρια.
Αν περιμένατε η κατάσταση να έχει βελτιωθεί το 2006 κάνατε μέγα λάθος διότι, σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα της εφημερίδας «Η Καθημερινή» η Χαρτόβια κατατάσσεται στη τελευταία θέση μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ στο πίνακα προσέλκυσης επενδύσεων
Τις πταιει
Αν και ρητορικό και ελαφρώς χιουμοριστικό το ερώτημα, που τίθεται από ιδρύσεως του νεότερου Χαρτοβιακού κράτους, έχει τις ίδιες και απαράλλαχτες απαντήσεις.
Για την καθίζηση των επενδύσεων πταιει:
1. ο αναποτελεσματικός, ραχατλίδικος και διεφθαρμένος δημόσιος τομέας
2. οι μέθοδοι με τις οποίες εφαρμόζεται η κυβερνητική πολιτική.
3. οι καθυστερημένες μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό, στο σύστημα υγείας, στην παιδεία, στην αγροτική πολιτική και στην αγορά εργασίας.
4. το γεγονός ότι δεν γίνονται πραγματικές ιδιωτικοποιήσεις
5. τα 400 χρόνια τουρκοκρατίας
6. η κακούργα κοινωνία
7. τα ξένα κέντρα αποφάσεων
8. οι πολυεθνικές
9. τα τραγούδια του Στελλάρα
10. ο ξένος παράγων
11. ο κακός μας ο καιρός
Από τις 11 πλέον πιθανή θεωρώ την τελευταία αλλά, θα ΄θελα και τη γνώμη σας. Καλό χειμώνα!_Κ.Κ.
'Αλλα 'Αρθρα
|
