|
|
ΜΠΑΣ’ κι’ είναι οι κάμποι, τα βουνά, μπας οι ψηλές ραχούλες; Τι είναι αυτό που το λένε αγάπη ή, καλύτερα, τι είναι εκείνο που κάνει τους «αρμόδιους» (τρομάρα τους) να προσποιούνται πως τα όσα γράφω δεν είδαν ποτέ το φως της δημοσιότητας; Μετά από κοντά τέσσερις δεκαετίες στο επάγγελμα η σιωπή τους «μου τη δίνει», και ζητάω τη βοήθειά σας διαφορετικά θα καταλήξω σε κλινική.
Από που ν’ αρχίσω; Από τα εκατομμύρια προτάσεις για την αναμόρφωση του ΚΟΚ; Από το πρώτο (και τελευταίο) τεστ λιπαντικών που πραγματοποιήθηκε (από το ΕΜΠ) στην Ελλάδα και απόδειξε ότι, τα περισσότερα λάδια που αγοράζουμε είναι καθαρό …πετρέλαιο; Από τη δημιουργία της πρώτης Σχολής Ασφαλούς Οδήγησης; Τις προτάσεις για συγκεκριμένες «δράσεις» που υπέβαλα όταν ήμουν δημοτικός σύμβουλος στο Δήμο Αθηναίων; Τη σιωπή τάφου που χαρακτήρισε έναν από τους πιο ωραίους (και ευγενικούς) αγώνες στο κόσμο, το «ράλλυ» ηλιακών αυτοκινήτων ΦΑΕΘΩΝ 2004 που θάφτηκε ζωντανό από τα ζωντανά της Δημόσιας Διοίκησης και όχι μόνο; Μια ζωή μου λένε ότι «γκρινιάζω» και όταν αρχίζω να αραδιάζω τις πρωτοβουλίες που πήρα σαν δημοσιογράφος του Ειδικού και του ημερήσιου Τύπου, σαν εκλεγμένος εκπρόσωπος του αθηναϊκού λαού (αυτό κι αν είναι βαρύ!), σαν πολίτης διάβολε με χτυπάνε στον ώμο, λένε «κωστάκη, αυτά δε γίνονται στην Ελλάδα» και καθαρίζουν οι γελοίες και άχρηστες φράπες.
Τελευταίο κρούσμα της «κατάρας» που με κατατρέχει η επανάληψη που ίσως έχει κουράσει, αλλά η σημασία για το τσαντίρι «Η Ωραία Ελλάς» γίνεται κάθε μέρα μεγαλύτερη, η απόρριψη, το «γράψιμο», η «ξεπέτα» της πρότασης για τον αγώνα καθαρών οχημάτων (ηλιακών, ηλεκτρικών, υβριδικών, υδρογόνου κλπ) από την Ολυμπία στην εκάστοτε Ολυμπιακή πόλη. Το πρότεινα, το ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός (που με κάλεσε στο Μέγαρο Μαξίμου τον πτωχό) και μετά άκρα του τάφου σιωπή! Γιατί τόση επιμονή; Διότι η πρόταση έχει τεράστια σημασία –και αξία. Σε μία εποχή που τα αέρια του θερμοκηπίου απειλούν τον πλανήτη με καταστροφή, η θερμοκρασία ανεβαίνει, οι πάγοι λιώνουν και η θάλασσα απειλεί να «ανεβεί» μέχρι και 7 μέτρα η Ελλάδα θα μπορούσε να γίνει το κέντρο της έρευνας για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας! Τι είπε ο ποιητής; Ότι η Ελλάδα θα μπορούσε (θα έπρεπε) να προκηρύξει ένα αγώνα που θα γίνεται κάθε τέσσερα χρόνια, θα ξεκινάει από τη μία και μοναδική Ολυμπία που υπάρχει στη Γη και θα τερματίζει στην εκάστοτε ολυμπιακή πόλη. Στον αγώνα αυτό, πρότεινε ο ποιητής, θα μπορούν να λαβαίνουν μέρος οχήματα που έχουν σχεδιάσει και κατασκευάσει φοιτητές, σπουδαστές και μαθητές από πολυτεχνεία, πανεπιστήμια, ΤΕΙ και Τεχνικά Λύκεια από όλο το πλανήτη και την Ελλάδα των 900 πορειών, διαδηλώσεων, συγκρούσεων με τα ΜΑΤ, το κατεστημένο και το καθηγηταριό σε μία μόνο πόλη (στην Αθήνα) σε 1 ½ χρόνο.
Τι θα γινόταν η πρόταση του δημοσιογράφου-ποιητή γινόταν δεκτή; Κάθε τέσσερα χρόνια στην Ολυμπία θα συγκεντρώνονταν ο ανθός της σπουδάζουσας νεολαίας (καλό και αυτό ε;) φέρνοντας μαζί του τη τελευταία λέξη στις τεχνολογίας της καθαρής αυτοκίνησης και κάνοντας, όπως είπε 100 φορές ο ποιητής, την Ελλάδα κέντρο της έρευνας για τις ΑΠΕ.
Και, για να μη χάνεται το ενδιαφέρον και άλλες χώρες σπεύσουν να καλύψουν το κενό μεταξύ Ολυμπιακών Αγώνων ο ποιητής-συντάκτης πρότεινε, κάθε χρόνο να γίνεται στον Εθνικό Δρυμό της Πάρνηθας μία ανάβαση με «καθαρά» αυτοκίνητα που πάλι θα σχεδίαζαν και κατασκεύαζαν φοιτητές και σπουδαστές για να το βλέπει η τηλεόραση και, εκτός από τη τύφλα της eurovision και των reality η νέοι να βλέπουν πως, στο πλανήτη υπάρχουν και άλλες μορφές ζωής.
Είτε τα έκανε (ΦΑΕΘΩΝ 2004), τα είπε ή τα έγραψε ήταν το ίδιο και το αυτό. Οι αρμόδιοι (από πάνω μέχρι κάτω) «έγραψαν» κανονικά τις ιδέες-προτάσεις και άντ’ αυτών διάθεσαν/διαθέτουν εκατομμύρια ευρώ για τη διοργάνωση σκουπιδιών ως τα ανωτέρω και όχι μόνο.
Δικαιολογημένη θαρρώ η οργή του γράφοντος όταν βρίσκεται αντιμέτωπος με τόση βλακεία. Διότι, αν το σκεφτείτε, δεν είναι ότι χάνεται η ιδέα ενός (όποιου) αιθεροβάμονος αλλά η ευκαιρία για τη Ψωροκώσταινα να πρωταγωνιστήσει επιτέλους σε κάτι που, στη προκειμένη περίπτωση, είναι άκρως χρήσιμο και ευγενικό.
Για να κάνω refresh τη μνήμη σας, πρότεινα το «ΦΑΕΘΩΝ» το 1997, την ίδια εποχή που, με τον τότε Πρύτανη του ΕΜΠ Νίκο Μαρκάτο διοργανώναμε το 1ο (και τελευταίο) Πανευρωπαϊκό Συνέδριο για Καθαρά Αυτοκίνητα μία ασήμαντη λεπτομέρεια στη πολιτική, πολιτιστική και οικονομική χαβούζα που ζούμε.
Για τους «πολιτικούς» της πλατείας Κολωνακίου προτάσεις και πρωτοβουλίες σαν αυτές δεν αφορούν τον ελληνικό λαό αλλά, όπως λένε, τους «θιασώτες του γιωταχί».
Μετά τις μάταιες προσπάθειες να συγκινήσω τους «αρμόδιους» δε μένει παρά να διαβάζω στις εφημερίδες για τις συγκρούσεις φοιτητών με τα ΜΑΤ, να ακούω τη ξύλινη γλώσσα των πολιτικών με τις «μερσεντέ» και να μαθαίνω ότι, το πραγματικό πρόβλημα της Παιδείας στη Τζουτζία είναι η ίδρυση (ή μη) ιδιωτικών πανεπιστημίων.
Τελικά αναρωτιέμαι ποιος είναι «γραφικός» και ποιος έχει δίκιο; Εκείνος που καταστρέφει ή εκείνος που δημιουργεί; Εκείνος που καίει (μαγαζιά, αυτοκίνητα και ΚΑΦΑΟ) ή εκείνος που σχεδιάζει και κατασκευάζει ηλεκτρικά, υβριδικά, ηλιακά και αγωνιστικά αυτοκίνητα; Στο ερώτημα αυτό μόνο το κοινό και ο χρόνος μπορούν να απαντήσει. Ο ποιητής σηκώνει τα χέρια ψηλά. -Κ.Κ.
'Αλλα 'Αρθρα
|
|
