Την ίδια μέρα που, σε αυτήν εδώ τη στήλη έγγραφα για το μεγαλύτερο χώρο συλλογής ραδικιών στην Ευρώπη, στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία δημοσιεύτηκε άρθρο του Πασχάλη Κορωναίου με τίτλο «Στον αυτόματο πιλότο η ΕΑΒ» που επιβεβαιώνει ουσιαστικά κάθε λέξη που έχει γραφεί. Το άρθρο κρούει τον κώδωνα του κινδύνου παραγκωνισμού και αφανισμού του ότι έχει απομείνει στην κρατική πολεμική βιομηχανία με πρώτη την Ελληνική Πολεμική Βιομηχανία, κάτω από το πρίσμα των πρόσφατων εξελίξεων στην, αποκαλούμενη, Κοινή Ευρωπαϊκή Άμυνα και λεω «αποκαλούμενη» γιατί ακόμα δεν έχω πεισθεί ότι η χώρα μας έχει λόγο στη κοινή ευρωπαϊκή αμυντική πολιτική.
Στο άρθρο επισημαίνεται ότι η δημιουργία της EDA (European Defence Agency) και οι ανακατατάξεις που προκαλεί δυσχεραίνει τη παρουσία της ΕΑΒ, ακόμη και σε προνομιακές γι\' αυτή αγορές, όπως εκείνες της Μέσης Ανατολής, της Βόρειας Αφρικής και των Βαλκανίων. Η ίδια η Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία φυτοζωεί με την κεκτημένη ταχύτητα εξοπλιστικών προγραμμάτων του παρελθόντος και ατενίζει το μέλλον χωρίς (πολιτική) πυξίδα και βέβαια business plan.
Συγκεκριμένα:
· Αν και η πρόσφατη αγορά των 30 F-16 Block 52 από την Πολεμική Αεροπορία επιχειρήθηκε να συνδεθεί με έργο συντήρησης και εκσυγχρονισμού αεροσκαφών της αμερικανικής αεροπορίας που σταθμεύουν στην Ευρώπη, ύψους 50 έως 55 εκατ. ευρώ, τελικά δεν υπήρξε κανένα αποτέλεσμα. Εκκρεμεί βέβαια το πρόγραμμα αντισταθμιστικών οφελών από την αγορά, αλλά πόσες εισαγωγές και αεραγωγούς για F-16 μπορεί να φτιάξει η ΕΑΒ που είναι και το μοναδικό έργο που έχει αναλάβει έναντι των 170 μαχητικών της Lockheed Martin που η Ελλάδα έχει αγοράσει από το 1988.
· Ενώ όλοι (και ο ...γράφων) συζητούν ότι βρισκόμαστε προ των πυλών μιας νέας μεγάλης αγοράς μαχητικών 4ης γενιάς τίποτε δεν έχει αλλάξει προς το καλύτερο από την ατελέσφορη προσπάθεια πώλησης της ΕΑΒ επί κυβέρνησης Σημίτη. Όσοι κάνουν το κόπο να ασχολούνται ακόμα με χαμένες υποθέσεις ίσως θυμούνται πως είχε γίνει προσπάθεια, η ιδιωτικοποίηση της εταιρίας να περάσει σαν «πακέτο» μέσα από την προμήθεια των αεροσκαφών. Τότε βέβαια η αποτυχία οφειλόταν, σε μεγάλο μέρος, στο ελάχιστο τίμημα που είχε προσφέρει τόσο η Eurofighter (Typhoon) όσο και η Dassault (Rafale).
· Από τότε οι οικονομικοί δείκτες της έχουν επιδεινωθεί. Από τα οριακά κέρδη των 650.000 ευρώ του 2003, ακολούθησε ζημιά 10 εκατ. το 2004 και 33 εκατ. ευρώ το 2005 (εκτίμηση). Τα ετήσια έσοδα από 236 εκατ. ευρώ το 2003, το 2005 αναμένεται να μειωθούν σε 190 εκατ. ευρώ. Την ίδια ώρα, καλείται να πληρώσει ρήτρες 16 εκατ. ευρώ, για αδυναμία εκτέλεσης συμβολαίων, τα περισσότερα προς το υπουργείο Άμυνας!
· Σε μια απέλπιδα προσπάθεια να εμφανιστούν έσοδα, η Διοίκηση αύξησε τη χρέωση της εργατώρας κατά 24%, μειώνοντας όμως την ήδη χαμηλή της ανταγωνιστικότητα. Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση της τσεχικής εταιρία AeroVodochody, που ήλθε προ έτους στην Ελλάδα προσπαθώντας να βρει ερείσματα βιομηχανικής συνεργασίας για την πώληση του εκπαιδευτικού L-159 που παράγει στην Πολεμική Αεροπορία. Μετά από σύντομες συζητήσεις με την ΕΑΒ ανακάλυψε το τεράστιο χάσμα που την χώριζε στο κόστος της εργατώρας και δεν μπήκε καν στον κόπο να υποβάλει προτάσεις.
· Φυσικά η ΕΑΒ φέρεται να έχει υπογράψει μνημόνια συνεργασίας με ξένες εταιρείες ενός δις. Ευρώ που όμως η αξία τους είναι ίση με αυτή του χαρτιού πάνω στο οποίο έχουν γραφεί. Στο τομέα αυτό η Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία φαίνεται να υπογράφει συμφωνίες συνεργασίας με όποιον… περάσει από έξω, δει φως και μπει. Φυσικά στο σύνολό τους οι ξένοι εταίροι κινούνται από τα… ταπεινά ελατήρια κάποιου εξοπλιστικού προγράμματος που βρίσκεται υπό εξέλιξη στην Ελλάδα. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της ισπανικής Indra Espacio που υπέγραψε συμφωνία με την EAB με μοναδικό βέβαια στόχο να έχει πρώτο λόγο στο διαφαινόμενο πρόγραμμα-μαμούθ του ΓΕΕΘΑ ύψους άνω των 250 εκατομμυρίων ευρώ. Αντίστοιχες ήταν και οι συμφωνίες με την Aermacchi, Lockheed και πιο πρόσφατα με την BAE Systems, όπου όλες βέβαια προσβλέπουν στο πρόγραμμα του νέου εκπαιδευτικού της Πολεμικής Αεροπορίας.
· Το χειρότερο βέβαια είναι ότι η ΕΑΒ είναι αμφίβολο ότι μπορεί να συμμετάσχει σε οποιοδήποτε πρόγραμμα στην Ευρώπη είτε γιατί, τα περισσότερα έχουν ήδη ξεκινήσει και το τρένο έχει χαθεί ή διότι, προσηλωμένη στο υποκατασκευαστικό έργο που προέρχεται από αντισταθμιστικά οφέλη από την εποχή της ... ίδρυσή της δεν έχει την εμπειρία, τις ευέλικτες δομές (κάποιοι λένε και το τεχνολογικό υπόβαθρο) την αυτονομία αποφάσεων και κυρίως τα κεφάλαια για να επιδιώξει κάτι τέτοιο.
Το σημερινό πόνημα δεν είναι παρά ένα ακόμα επεισόδιο της σειράς Χαμένων Ευκαιριών του ελληνικού «Jurassic Park». Στον ένα χρόνο που αρθρογραφώ στο «1ο ΘΕΜΑ» έχω παρουσιάσει πάνω από ...40 αλλά, επειδή οι «αρμόδιοι» πιστεύουν ότι γράφω «γι’ αυτοκίνητα» δεν τους δίνουν σημασία._Κ.Κ.
'Αλλα 'Αρθρα
|
