|
|
|
|
|
|
Πριν λίγους
μήνες, με αφορμή την επιχειρούμενη «βήμα προς βήμα» προσέγγιση με τη «φίλη και
γείτονα» Τουρκία και, τις μέχρι λιποθυμίας δηλώσεις αγάπης και πίστης αιωνίας,
είχα γράψει ένα κομμάτι με τίτλο «Ένας σεισμός θα μας σώσει». Τι έλεγα; Απλά
ότι έπρεπε να χάσουν τη ζωή τους 3000 άνθρωποι για να πλησιάσουμε ο ένας τον
άλλον με ένα τρόπο όμως που θύμιζε άσμα της Άντζελας Δημητρίου. Δεν πέρασε
καιρός και, όπως διάβασα, την ίδια άποψη εξέφρασε και ο πρώην ΥΠ.ΕΞ Θ.
Πάγκαλος, αλλά (με άλλα λόγια) και ο υπουργός Άμυνας Α. Τσοχατζόπουλος. Ο
πρώτος μάλιστα προχώρησε ένα βήμα μπροστά λέγοντας ότι, με τη Τουρκία μπορεί να
έχει καλές σχέσεις, αλλά όχι φιλία μια και αυτή η ιδιότητα είναι σπάνια, σοβαρή
και δυνατή και προσφέρεται μόνο σε φίλους γκαρδιακούς και όχι σε συνταγματάρχες
και σφαγιαστές αθώων (Αρμένιοι, Κούρδοι, Κύπριοι κλπ).
Ο καιρός πέρασε και, απ’
ότι φαίνεται τα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος μάλλον είχαν δίκιο. Η Τουρκία,
ακολουθώντας (ως οφείλει άλλωστε) τη πολιτική της περιφερειακής υπερδύναμης,
δημιουργεί νέες εστίες έντασης, αυτή τη
φορά στη Κύπρο. Μετά τη μίνι προέλαση στα Στροβίλια (η οποία, όπως είπε
ο Έλληνας Υπ. Εξ. είναι πρόβλημα του ….ΟΗΕ) επιχείρησε και δεύτερη στη περιοχή
Πύλα στη Λάρνακα για την οποία ελάχιστα πράγματα πληροφορήθηκε το άλλοθι που
ακούει στο όνομα «ελληνικός λαός». Τα γιατί και τα διότι χάνονται μέσα στον
ορυμαγδό των συζητήσεων για το νέο κόμμα που προτίθεται να κάνει ο κ.
Αβραμόπουλος ο οποίος, μέχρι στιγμής, δεν έχει αναφερθεί στα «μεγάλα προβλήματα
που απασχολούν τον ελληνικό λαό». Δεν είναι όμως οι πολιτικές της φίλης και
συμμάχου μας στο ΝΑΤΟ που με ανησυχούν, ούτε το μέλλον του νέου κόμματος (που
προβλέπω να είναι αν όχι λαμπρό τουλάχιστον εντυπωσιακό), αλλά οι δηλώσεις του
υπουργού Άμυνας που λέει ότι «η χώρα δείχνει σαν να μην έχει μπούσουλα». Και
ξέρετε γιατί δεν έχει; Διότι, όπως διαβάζω στην Ελευθεροτυπία της 18-12) «…όχι
γιατί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν παράγει έργο ή δεν κάνει μεταρρυθμίσεις, αλλά
γιατί δεν έχει βρει ακόμα εκείνη τη «συνταγή», που θα πείσει τον
προβληματισμένο και απογοητευμένο κόσμο…». Αν τα ελληνικά μου με βοηθούν αυτό
που καταλαβαίνω είναι ότι, μετά από 18 χρόνια στην εξουσία η συγκεκριμένη
κυβέρνηση (του ΠΑΣΟΚ) δεν έχει βρει ακόμα τη συνταγή της επιτυχίας οπότε, το επόμενο
ερώτημα είναι πότε σκοπεύει να τη βρει. Οι κακές γλώσσες λένε ότι, η συνταγή θα
βρεθεί με την κάθοδο του κ. Αβραμόπουλου κι’ αυτό γιατί, το ποσοστό που θα
πάρει (οι ειδικοί ομιλούν από 7-13%) θα κάνει να σφίξουν τα …πράγματα και ο
καθ’ ένας να πέσει με τα μούτρα στη δουλειά για να μη χάσει, πρώτα απ’ όλα, τη
θέση του. Αν δηλαδή, το κόμμα του Δημάρχου καταφέρει να γίνει ο ρυθμιστής της
πολιτικής ζωής (π.χ. πόσα και ποια υπουργεία δίνεις για να έρθω μαζί σου) τότε είναι πλέον ή βέβαιον ότι και η κυβέρνηση
θα αποκτήσει «μπούσουλα» και οι σχέσεις με την Άγκυρα θα φύγουν από το επίπεδο
των «τραγουδιών» της Κας Άντζελας Δημητρίου. Φαντάζεστε τι έχει να γίνει όταν
την άνοιξη (τότε θα ολοκληρωθούν οι
διεργασίες) υπουργός Εξωτερικών θα είναι ο κ. Χατζηφωτίου και Μεταφορών ο κ.
Γκόλιας; Ότι δεν έγινε όταν υπουργός Εξωτερικών ήταν ο κ. Πάγκαλος και
Μεταφορών ο κ. Μαντέλης!_Κ.Κ. (pilot@techlink.gr)
'Αλλα 'Αρθρα
|
|
|
|
|
|
