|
|
|
|
|
|
Δυστυχήματα συμβαίνουν παντού. Σε κάθε χώρα, κάθε μέρα, με κάθε μέσο.
Αεροπλάνα πέφτουν (Κονκόρντ), τρένα καίγονται σε σήραγγες (Αυστρία-150 νεκροί),
υποβρύχια καρφώνονται στο βυθό (Κούρσκ), φέρι «τρακάρουν» σε βραχονησίδες και
πυραυλακάτους (το ξεχάσαμε;), ακόμα και διαστημικά πορθμεία εκρήγνυνται στον
αέρα (Κολούμπια). Σε κάθε χώρα άνθρωποι θρηνούν τους αγαπημένους τους,
υπηρεσίες ψάχνουν τα αίτια και ειδικοί καταθέτουν τις απόψεις τους. Μόνο σε
μία, μα απολύτως μ ί α χώρα, στη Τζουτζία, τα δυστυχήματα και τα ατυχήματα
αντιμετωπίζονται σαν υπερφυσικά φαινόμενα. Όπως πρόσφατα με το ναυάγιο του
«Σάμινα» όπου, ένας (ή δύο, δεν γνωρίζω) αντιπροσωπευτικός νεοελληνικός
σωματότυπος (απέχει πολύ από την έννοια του έλλογου όντος) έριξε ένα πλοίο
στους βράχους ενάμιση μίλι από το λιμάνι της Πάρου στέλνοντας στο θάνατο 80
αθώους. «Αμείλικτο» τίθεται το ερώτημα: τις πταιει; Οι Μινωικές; ο Σφηνιάς; Ο
Σουμάκης; Το «κράτος» αυτή η αφηρημένη, γενικόλογη ιδέα που ορίζει μία σειρά
μη-υπηρεσιών στη Τζουτζία; Ο υπογράφων πιστεύει ότι οι τελευταίοι που φταίνε
είναι ο, όποιος, «Σφηνιάς» και η επίσης όποια ναυτιλιακή, αεροπορική,
σιδηροδρομική, μεταλλευτική ή κατασκευαστική εταιρία και πως ο πρώτος, ο
μεγάλος, ο κύριος υπεύθυνος είναι το «κράτος» με τις πέρα για πέρα διαλυμένες,
εξαγορασμένες ή «πουλημένες» υπηρεσίες του.. Οι οποίες υπηρεσίες όχι μόνο δεν
είναι σε θέση να εξυπηρετήσουν τους πολίτες (που ήταν το …Λιμενικό τη νύχτα του
ναυαγίου;), αλλά δεν είναι ικανές ούτε να …αυτοεξυπηρετηθούν!
'Αλλα 'Αρθρα
|
|
|
|
|
|
